نهضت سواد آموزی الکترونیک

گفتگوی فاوانیوز با حوری زاده از فعالان عرصه آموزش الکترونیک:

فاوانیوز: سامانه آموزش ایرانی با هدف ایجاد دانشکده ای آنلاین برای عموم فارسی زبانان راه اندازی شده است. این دانشکده با بهره گیری از اساتید مجرب و جدیدترین تکنیک های آموزشی سعی بر آن دارد تا محیط آموزشی مناسبی را در قالب یک دانشکده آنلاین در منازل یا محل کار شما ایجاد سازند تا فراگیران و اساتید بتوانند از دورترین نقاط روی کره زمین که دسترسی به شبکه اینترنت را دارند در سر کلاس ها بدون محدودیت زمانی حاضر شوند و با هر وسیله ای که در اختیار دارند از جمله تلفن همراه، رایانه ها شخصی و حتی تبلت ها به دانشکده مجازی مخصوص خود بروند و در کلاس های آموزشی مورد علاقه خود شرکت کنند و پس از کسب مهارت لازم در آزمون های آنلاین سامانه آموزش ایرانی شرکت کرده و در صورت نیاز مدرک دوره آموزشی خود را دریافت نمایند؛سامانه آموزش ایرانی با هدف ایجاد دانشکده ای آنلاین برای عموم فارسی زبانان راه اندازی شده است. این دانشکده با بهره گیری از اساتید مجرب و جدیدترین تکنیک های آموزشی سعی بر آن دارد تا محیط آموزشی مناسبی را در قالب یک دانشکده آنلاین در منازل یا محل کار شما ایجاد سازند تا فراگیران و اساتید بتوانند از دورترین نقاط روی کره زمین که دسترسی به شبکه اینترنت را دارند در سر کلاس ها بدون محدودیت زمانی حاضر شوند و با هر وسیله ای که در اختیار دارند از جمله تلفن همراه، رایانه ها شخصی و حتی تبلت ها به دانشکده مجازی مخصوص خود بروند و در کلاس های آموزشی مورد علاقه خود شرکت کنند و پس از کسب مهارت لازم در آزمون های آنلاین سامانه آموزش ایرانی شرکت کرده و در صورت نیاز مدرک دوره آموزشی خود را دریافت نمایند؛سامانه آموزش ایرانی با هدف ایجاد دانشکده ای آنلاین برای عموم فارسی زبانان راه اندازی شده است. این دانشکده با بهره گیری از اساتید مجرب و جدیدترین تکنیک های آموزشی سعی بر آن دارد تا محیط آموزشی مناسبی را در قالب یک دانشکده آنلاین در منازل یا محل کار شما ایجاد سازند تا فراگیران و اساتید بتوانند از دورترین نقاط روی کره زمین که دسترسی به شبکه اینترنت را دارند در سر کلاس ها بدون محدودیت زمانی حاضر شوند و با هر وسیله ای که در اختیار دارند از جمله تلفن همراه، رایانه ها شخصی و حتی تبلت ها به دانشکده مجازی مخصوص خود بروند و در کلاس های آموزشی مورد علاقه خود شرکت کنند و پس از کسب مهارت لازم در آزمون های آنلاین سامانه آموزش ایرانی شرکت کرده و در صورت نیاز مدرک دوره آموزشی خود را دریافت نمایند؛(1)

حوری زاده با اشاره به رشد سریع فناوری خصوصا در عرصه فاوا گفت : زمانی سیستم های حسابداری دستی بود و برای اینکه سرعت عمل بیشتری در حسابداری و گزارشات وجود داشته باشد، بواسطه یک سری مراحل برخی ریسکها پذیرفته شد مثلا از ریسکهایش این بود که اوایل شاید کل حسابها به اصطلاح می پرید و مشکلات خاص خود را داشت، لذا به مرور سیستم حسابداری نوین جایگزین سیستم حسابداری سنتی که در واقع دفتری بود شد و الان جایی نیست که سیستم حسابداری آن کامپیوتری باشد و مشکل داشته باشد. 

یعنی اکثرا توانسته اند خطاهای سیستم را حل کنند و به جلو بروند، ما یک بحثی داریم در دنیا به نام بحث آموزش الکترونیک و آنلاین، در یک دوره آمدیم سیستم حسابداری سنتی را به سمت کامپیوتری بردیم ،الان دیگر بدون آن نمی توانیم سرویس ارائه دهیم، زمانی بود که  بانکها میگفتند، بانکداری اینترنتی یعنی یک غول بی شاخ و دم ! ولی الان بانکی نیست که بدون بانکداری اینترنتی بتواند در سیستم بانکی دوام بیاورد،سیستمهای آموزشی هم باید به همین سمت بروند.





اما ای لرنینگ چیست و کار آن به چه صورتی هست؟ اگر در یک اشل خیلی راحت بخواهم خدمت شما عرض کنم، زمانیکه آموزش باید صورت بگیرد، نیازمند یک ارتباط هستیم یعنی دانشجو و استاد در یک زمان و مکانی باید با هم ارتباط برقرار کنند و در نتیجه آن ارتباط ، در ذهن دانشجو، یادگیری صورت پذیرد، حالا این در هر سطحی  میتواند صورت بگیرد از سن 2 سالگی که آموختن آغاز میشود تا سن صد سالگی.

الان در سیستم های کلاسی به این صورت است که توسط یک موسسه ای برنامه ریزی میشود و راس یک ساعتی دانشجو و استاد حضور می یابند و استاد یک سری مطالب را میگوید و دانشجو فرا می گیرد وسوال خود را میپرسد و یک ارتباطی صورت پذیرفته.

مدیر سایت آموزش ایرانی در ادامه گفتگو با خبرنگار پایگاه اطلاع رسانی فناوری اطلاعات و ارتباطات (فاوانیوز) افزود ، همانطور که می دانیم ارتباط یک فرستنده دارد و یک گیرنده و اگر فرستنده مدام بفرستد و گیرنده واکنشی نشان ندهد که این موضوع رادریافت کرده، ارتباط کاملا یک طرفه است، زمانی ارتباط دو طرفه خواهد بود که گیرنده واکنشی نشان بدهد که من این موضوع را دریافت کرده ام.

حتما مشاهده کرده اید که بعضی وقتها اساتید درکلاس مطلبی رامیگویند و پشت بند آن یک سوال می پرسند ونظر دانشجوها رادریافت می نمایند و در واقع میخواهند بدانند چه کسی این مطلب را گرفته است یا یک موقع کوئیز می گیرند که متوجه شوند دانشجویی که در کلاس حضور دارد ،جدول حل میکرده یا واقعا گوش میداده؟ این یک ارتباط کامل است. آموزش الکترونیک میگوید من سیستمی را در اختیار شما قرار می دهم که لازم نیست استاد و دانشجو در یک موقعیت واحد جغرافیایی باشند.

بیایید در نظر بگیریم که یک دانشجو هند است و یک دانشجو کانادا، آیااینها می توانند در یک ساعت مشخص توسط یک موسسه در کلاس درس حضور داشته باشند؟ مطمئنا باید هزینه هایی پرداخت شود تا استاد و دانشجو بتوانند حضور داشته باشند.

این موضوع به راحتی توسط  یک سیستم ای لرنینگ و با یک برنامه ریزی اجرا می شود  ای لرنینگ  هم مثل  سیستم های دیگر است، شما صرف داشتن یک وبسایت نمی توانید بگویید من یک بیزینس قوی دارم (چون وب سایت دارم یا یک سی ام اس نصب کرده ام پس بنابراین یک وب سایت خوب دارم.)

اگر در وب سایت استراتژی خوبی نداشته باشید و با توجه به نیازها به خوبی اطلاعات را در آن قرارندهید و تنظیمات مناسبی نداشته باشد، قطعا نتیجه ای هم در بر نخواهد داشت.

ای لرنینگ هم همین است . ما یک ابزاری داریم بنام ال ام اس ها یا لرنینگ منیج منت سیستم ها (سیستم مدیریت آموزشی) که این سیستم ها اگر خوب تنظیم و آماده نشود یا استراتژی خوبی برایش پیاده نشود ، ای لرنینگ خوبی نخواهیم داشت و این دقیقا تفاوتی هست بین ای لرنینگ خوب  با بد، که این موضوع موجب کشش و ترغیب و یا عدم جذب و ترغیب افرا به استفاده از این سیستمهای آموزشی مجازی می شود.

ما الان مسائل فرهنگی بزرگی در مورد ای لرنینگ در جامعه داریم، به چه صورت است؟ در 5 سال گذشته تا کنون دانشجوی آنلاین جذب می شود با چه دیدی؟ با چه سیستمی؟ با چه استراتژیِ؟ الان چند درصد موفق اند و چند در صد نا موفق؟ چه دیدی را در جامعه عنوان کرده اند؟ آیا دید به این حد رسیده که در سخنرانی ها بگویند باید دانشگاه های آنلاین بسته شود؟آیا دید به این حد رسیده که سازمان سنجش بیاید پایین ترین رتبه های قبولی رابه دانشگاه های آنلاین دهد؟چرا؟آیا واقعا آنلاین لرنینگ یا یاد گیری الکترونیک به این صورت است؟

علت آن چه بوده است؟

علت این بوده که نتوانسته اند سیاست درستی برای معرفی و استفاده از آموزش الکترونیکی و اهداف قابل دستیابی با استفاده از این تکنولوژی نوین آموزشی اتخاذ کنند و نتوانسته اند اون ابزار را خوب معرفی و استفاده کنند.

ابزار چه بوده است؟

همان ای لرنینگ ، ال ام اس یا همان نرم افزار

زیر ساختها را نتوانسته اند تهیه کنند؟

نه ! به این دید دیده شده.
یعنی حداکثر کاری که شده ، یک فایل گذاشته شده دریک جایی و دانشجو رفته دانلود کرده مطالعه نموده و نهایتا سوالی داشته و به صورت آنلاین پرسیده،  اتفاق دیگری رخ نداده اساتیدآماده نشده اند، یعنی استاد نمی داند در آموزش آنلاین چه سیاستی را باید به کار ببرند ودانشجو هم آماده نشده و نمی داند  آموزش آنلاین اصلا چیست. چگونه باید از این ابزارها استفاده کند! اصلا این ابزارها را نمی شناسند.

چه بسا دانشجو بلد بوده اما استاد بلد نبوده!

چه بسا همین اتفاق افتاده است.

به هر حال فاصله بین نسلی وجود داره

حتما وجود داره، الان علومی در دنیا هست که دانشجوها به آنها از اساتید بیشتر آشنایی دارند. البته من قصد ندارم استادی را زیر سوال ببرم به هر حال علم دنیا دیگر اینگونه شده ،و دیگر به سن بستگی ندارد ممکن است یکی 18 سال داشته باشد و به اندازه یک استاد 68 ساله از اطلاعات برخوردار باشد. سرعت کسب دانش خیلی بالا رفته و مانمیتوانیم همچنان به همان شیوه سنتی کار کنیم شاید لازم باشد یک زمانی در کشورمون لیسانس را بیایندکمتر از 4 سال کنند ، چون سرعت انتقال دانش با لا رفته و لازمه آن نیز، زیر ساختهای با سرعت تر می باشد ، زیر ساختهای با سرعت هم زیر ساختهای مبتنی بر آی تی و فاوا است . پلتفرم های مناسب آموزش باید پیش بینی شود  این پلتفرم ها باید درست کانفیگ شوند دیتاهای آموزشی درستی باید دیده شودیعنی ما یک بحث محیط داریم، و یک بحث محتوای آموزشی داریم و یک بحث استراتژِی آموزشی مناسب داریم .

شما بیشتر در چه زمینه ای فعال هستید؟

ما بیشتر در زمینه محیط و محتوا و استراتژی کار میکنیم چون هیچکدام بدون دیگری، اصلا پاسخگو نیست بنده میام یک محتوایی بسازم ، اگر فراگیرم را نشناسم ، اگر استادم را نشناسم و ندانم در چه محیطی قرار است استفاده شود، محتوای من به هیچ دردی نخواهد خورد حتی اگر بهترین محتوا باشد.

چه تمایزی بین محتوای الکترونیکی با محتوایی که در کتابها به صورت سنتی آمده، هست؟

خب تمایزش اینه که محتوایی که در کتابهاست و ابزاری که از آن دارد استفاده می شودکاغذ است یک ابزار قابل حمل(پرتابله) که از شاید مثلا 5000 سال پیش در زمانیکه پاپیروس اختراع شده در واقع کتاب هم به آن اضافه شده ولی این محتوایی در سیستم آموزش آنلاین که قرار می گیرد یک محتواست که در یک محیط متفاوت قرار می گیرد.

پس در واقع ابزار تفاوت داره و لزوما به معنی تفاوت محتوا نیست

محتوا با حالت دیگری نمایش داده می شود، من حالا باز مقایسه میکنم برای اینکه تا حدودی این دید به اینصورت شکل گرفته و فرهنگ آن جا افتاده (سیستم آموزش الکترونیک را با سیستم آموزشی حسابداری نوین ، در سیستم حسابداری نوین اگرقصد داشته باشید گزارش بگیرید یا تراز بگیرید ممکن است ریپورت شما خیلی راحت تر انجام شود تا اینکه بخواهیددر حالت دستی این کار را انجام دهید) دقیقا در  ای لرنینگ و محتوایی که نشان داده میشود این متفاوت است، محتوای آن محتوای مالتی مدیاست منتها این محتوای مالتی مدیا ا زچه طریقی و از چه جایی باید به کاربر ارائه شود؟  استاندارد های زیادی توسط آی تیری پری یا ایزو و یا موسسات معتبر دیگه در دنیا ثبت می شود که بیاید بگوید، اصلا اولا مدت زمانی را که فرد باید برای  مطالعه بگذاردچقدر باید باشد؟ و آیا حوصله دارد 90 دقیقه پشت سیستم بنشیند یا 20 دقیقه باید بنشیند؟ دیتاهایی که در آن استفاده می شود چه چیزهایی باید باشد؟ فیلم باشد؟ صوت باشد؟ حوصله هر فرد نسبت به مطالعه آنها چقدر است؟ موضوعی که می خواهد آموزش داده شود چیست؟ بورس است؟ بیمه است؟ مسائل علمیست؟ مسائل پزشکیست؟ چه مسائلی قراراست آموزش داده شود؟ اون محتوایی که استاد در اختیار مجموعه قرار میدهد یک روندی دارد ، روند این استراتژی واین کاربه اینصورت است که یک موضوعی رادر حالت سنتی که  یک سری رفرنس ها یا جزوه دارد که  در اختیار دانشجو ها قرار میدهد و دانشجو از آنها استفاده میکند و خب مطلب را یاد میگیرد. درسته؟ حالا برای درآوردن این سیاست کافیست آن تیمی که میخواهد محتوا را بسازد با آن تیم استراتژیک مرتبط شود ، آن تیم باید این موضوع را بررسی کندببیند فراگیری که میخواهد این محتوا را یاد بگیردچه کسی است؟ یک دانشجوست یا یک دانش آموز؟ از لحاظ سنی یا علمی در چه سطحی است؟ موقعیت جغرافیایی وی کجاست؟با چه زبانی صحبت میکند؟ کسیکه با زبان فارسی صحبت میکند ممکن است اگر یک محتوای انگلیسی دراختیار وی گذارده شود برای او مشکل باشد.

در نهایت با صرف داشتن یک  آچار فرانسه شما نمی توانید پیچ را باز کنید مگر اینکه آن را اول تنظیم نمایید ممکن است  اصلا ، پیچ شمااحتیاج به آچار فرانسه نداشته باشد و باید با ابزار دیگری باز شودپس صرف داشتن ابزاربه معنی دانستن تمام علم آن نیست.

شما الان تاکید کردید که ما ابزارلازم را  داریم؟

ابزاز وجود داره. ابزار یا در حالت اپن سورس یا حالت ریسرچ  وجود دارد، به دست اوردن آنها در دنیای کنونی سخت نیست و شما میتوانید آنها را به دست آورید. یا حداقل می توا نید از ابزار خوبی که در حال استفاده است استفاده شود زیرساختها می تواند پاسخگو باشد اگر پورتهای دانشی اینترنتی بسته نشود می تواند از ان استفاده شود باز استراتژیستی که دارد از آن ابزار استفاده می کند می گوید پهنای باند من 56  k هست محتوایی که می خواهد در اختیار دانشجو قرار بگیرد باید بر اساس همان 56 باشد الان متوسط اینترنت ما در ایران فکر میکنم 36 باشد با توجه به اینکه در صد زیادی دارن اینترنت کم سرعت(دایل آپ) استفاده می کنند درسته؟ پس ما محتوایی را که می خواهیم تولید کنیم می بایست بر اساس 36 باشد و من نمی توانم حتی یک فیلم چند مگابایتی بارگذاری کنم چه رسد به اینکه بخواهم ویدئو کنفرانس بگذارم.

الان در این عرصه چالش های پیش روی شما چه چیزهایی است؟

آموزش الکترونیک یک سیستم مخصوص افراد تن پرور نیست ولو اینکه استراتژی درستی در این زمینه چیده شده باشد چون دراین صورت شاید چندین برابر کلاس خصوصی باید وقت صرف شود، یک سیستمی نیست که روی ان کنترل نباشد و سیستمی است که میتواند کنترل آن چند برابر کلاس حضوری باشد چه روی استاد و چه روی دانشجو ، ایا استاد که سر کلاس می اید موضوعات مختلف را طرح می کند یا نه به موضوعات درسی می پردازد؟ اطلاعاتی که ارائه می دهد آپدیت است یا نیست؟ دانشجو هم همینطور، چقدر به موضوع اهمیت می دهد ؟ چقدر فعالیت می کند؟ 

زمانیکه من برای طی دوره میگذارم ، زمانیکه برای شرکت در آزمون میگذارم دانشجو دیگر پسر خاله اش را  پشت کامپیوتر نمی گذارد که به جای وی سر کلاس حضور یابد ، آیا فقط حضور در کلاس مهم است ؟یا فعالیت در کلاس مهمتر از آن هست؟ آیا جستجویی که انجام می دهد فقط رفته است در گوگل کلمه ای زده چهار تا مقاله برداشته اورده یا واقعا آمده موضوعی را تالیف کرده؟ اینها همه مسائلیست که مورد بحث می باشد آیا این استانداردها در ای لرنینگها تا الان رعایت شده است؟ این یک موضوع وموضوع دیگری که الان برای ما خیلی مطرحه موضوع اقتصادی قضیه هست شاید بیش از 1 دهم کاس سوینگ داریم، یعنی اگر یک آموزشی از طریق آموزش سنتی صد هزارتومان هزینه دارد همان آموزش از طریق الکترونیکی شاید کمتر از ده هزار تومان هزینه داشته باشد ، به خاطر اتفاقهایی که می افتداستاد یک بار محتوایش را میگذارد و دوره های  بعد آن محتوا را فقط به روز رسانی میکند دانشجو هزینه های ترانسفر، هزینه های احیانا اقامت ندارد، الان در کشور خودماندانش کلا متراکم  شده در سه یا چهار شهرتبریز ، مشهد ، شیراز ، تهران، اصفهان یعنی کسی که در کردستان است به دانش دیر دسترسی دارد باید بلند شود بیاید تهران کلاس ام سی اس ای یا مثلا یک کلاس کمک دندانپزشکی در کردستان نیست ، در صورتیکه 80 درصد این موضوعات آموزش تئوریک است حتی کسیکه فوتبالیست است و در زاهدان زندگی میکند و میخواهد تئوری فوتبال را آموزش ببیند کجا می تواند برود ؟ حتی ورزش هم تا 80 درصد تئوریک است خب این 80 درصد تئوریک را به راحتی میتواند بصورت آنلاین آموزش ببیند و نیازی به مراجعت به تهران نداشته باشد و می تواند یک ماه آخر بیاید و آموزشها را بصورت عملی هم بگذراند ، در صورتیکه الان سیمولیتور هایی آمده که آن را  در منطقه خودش شبیه سازی میکند.

ما از چالش های پیش روی شما آیا به نوع نگرش دولتمردان هم میتوانیم اشاره کنیم؟

ببینین ما با این روش میتوانیم صادرات دانش داشته باشیم صادرات دانش ما می تواند فقط از طریق شبکه های ماهواره ای  و تلویزیون نباشد و می تواند از طریق سیستم های آموزشی معتبرو مناسب باشد ما میتوانیم واردات دانش کنترل شده داشته باشیم الان سمینار هاو کنفرانسهای بی نهایت بزرگی در کشور با خرج های بسیار گزاف انجام می شود،استادهایی که می آیندبا چند نفر می توانند ارتباط داشته باشند؟ یک کنفرانس یک میلیون تا یک میلیون و نیمی چند نفر میتواند مخاطب داشته باشد؟ ولی یک کنفرانس آنلاین یا یک آموزش آنلاین برایان تریسی با مبلغ ده هزار تومان چند نفر میتواند مخاطب داشته باشد؟ شاید میلیونها نفر بتوانند از این کنفرانس یا آموزش بهرمند شوند، در بحث پزشکی ، پزشکی که در آلمان هست و یک پزشک درجه یک دنیاست سالی چند بار میتواند بیاید ایران کلینیک تخصصی بگذارد؟ ولی سالی چند بار میتواندبرود در اینترنت یک موضوعی را برای پزشکان ایران بفرستد؟ شاید در روز ده بار بتواند برود اینترنت ولی در روز ده بار نمی تواند بیاید ایران ، هزینه آن چقدر است ؟آیا لازم است ما هزینه بلیت آن را یا هزینه  اقامت وی را و همه اینها را به دلار یا یورو پرداخت کنیم؟

اینها همه نیازمند حمایت دولتی است؟

 اینا همه نیازمند حمایت دولتی است. که بیاید این فرهنگ را جا بیندازد، از طریق اطلاع رسانی و تعریف استانداردها، از طریق تعیین کارگروهی که بتواند این استراتژی را تعریف و برای ایجاد این فرهنگ برنامه ریزی اجرایی نماید.از دولت چیز خیلی زیادی ما نمیخواهیم ، یعنی نمیخواهیم بیاید برای ما یک سری کار خاص انجام دهد بلکه بیاید با همین زیر ساخت و با همین استراتژی این فرهنگ را جا بیندازد که آموزش الکترونیک یک موضوع قابل احترام است.

ما دراین حوزه استانداردهای بین المللی هم داریم؟ یعنی مشخصا یک سازمان بین المللی این استانداردهارواارائه دهد ؟ کدام سازمان؟

بله ، آی تری ای (http://ieee.org/index.html) هست ، ایزو هم هست درحال ارائه استانداردها هست که در داخل هم اداره استاندارد آنها را تدوین کرد است و الان سازمان نظام صنفی کارگروه آموزش الکترونیک دارد این کار راداردانجام میدهد.استانداردهای محتوا و محیط را دراختیار مخاطبان خود قرار می دهد ، تعرفه های قیمتی آن مشخص شده، سازمان یا شرکتی اگر بخواهد سیستمی را ارائه دهداستانداردهای آن سازمان یا شرکت مشخص شده است.

آیا یک نفر که صرفا میتواند ال ام اس نصب کند میتواند ای لرنینگ هم ارائه دهد؟ما الان بزرگترین معضلمون با دانشگاه ها یا موسسات آموزشی همین است مثلایک نفر آمده برای آنها نصب کرده و رفته! اینها هم میلیون ها تومان هزینه کرده ا ند بابت محتوایی که می بایست تولید نمایند حالا این  محتوا به درد جامعه می خورد یا نه ؟ محتوا را برای چه کسی تولید کرده؟ آیا من بروم بهترین محتوای بهترین دانشگاه ای لرنینگ دنیا را مثلا از آکسفورد بردارم بیاورم به درد ایران میخورد؟ اینها همه سوالاتی هست که باید بررسی شود و نیازمند سازمانها و ارگانهایی هستیم که این را اطلاع رسانی نماید به افراد تصمیم گیرنده در موسسات آموزشی در دانشگاه ها به آنها بگویدای لرنینگ درست اصلا چی هست؟ شاید به برگزاری سمینارها و همایشهایی هم نیاز باشد ، شاید آموزشهای آنلاینی هم به مدیران موسسات آموزشی نیاز باشد، که ما حاضریم اینکار را انجام دهیم، اصلا در واقع این نوع آموزش را باید از طریق آنلاین به اساتیدآموزش دهیم ،شدیدا اساتید ما نیاز دارند که آماده شوند .

دانشجو در دوره های موسسات آموزشی آنلاین قبول می شود بعد به وی میگویند خب شما باید روزی یک ساعت بروی در اینترنت ، میگوید ما اصلا اینترنت نداریم، این یعنی چی؟ همینطوری انتخاب کرده؟ چه اطلاع رسانی شده؟ مثلا آمده فرم را دیده یه تیک هم زده جلوی آموزش مجازی.

شما الان در ابتدای راه هستید یا در میانه های آن به سر می برید؟

شدیدا ابتدای راه هستیم شاید هنوز از خانه هم بیرون نیامده ایم، فعلا داریم می بینیم هوا چطوریه ، بارونیه ابریه چجور لباسی را بپوشیم ؟ گرم است یا سرد است؟ 

و بعنوان صحبت پایانی؟

ما نیازمند فرهنگ سازی هستیم ، تا واقعا آن چهره واقعی ای لرنینگ را نمایش بدهیم چه به فراگیرها و چه به اساتید، چون چرخه دانش یک چرخه خیلی مهمی است و اگه این چرخه دانش در یک جامعه اتفاق بیفتد و از ابزارهای سهل استفاده شود برای این دانش ، میتواند جامعه رادر سطوح خیلی بالاتری در دنیا قرار دهد ، اگر ما واقعا میخواهیم سیستم مقاومتی و سیستم پیشرفت در جامعه خودمانداشته باشیم نیازمند این هستیم که دانش را از روشهای راحت تری در کشور خودمان به جریان بیندازیم، مناطق محروم میتوانند با اینترنت و سیستم های آنلاین و آموزشهای خوب از حالت محرومیت بیرون بیایند، در واقع توزیع عادلانه دانش و مهارتهای کاربردی، ایجاد موقعیت های آموزشی برابر.

پس شما در واقع یک نهضت سواد آموزی الکترونیک هستین 

یک نهضت سواد آموزی الکترونیک، استفاده از ابزاری که بتواند با کمترین هزینه بدون محدودیت زمانی و مکانی در اختیار همه قرار گیرد.

1-گفتنی است علاقمندان به آشنایی بیشتر با آموزش الکترونیکی می توانند به آدرس پایگاه اینترنتی آموزش ایرانیwww.PersianElearning.com مراجعه نمایند.